بيجار (به کردي: بيجا، Bîcar) يکي از شهرهاي استان کردستان و مرکز شهرستان بيجار است. . .بيجار در زمان قديم معروف به ( بيد زار ) بوده و  برخي وجه تسميه ان را به اين دليل مي پندارند . شاه اسماعيل صفوي هنگام لشكر كشي به غرب ايران از اين منطقه عبور كرده و نيز سپاهيان چنگيز از آن گذشته اند و اثاري به نام چنگيز قلعه در بالاي كوهي به همين نام در 5 كيلومتري شهر حكايت از اين موضوع دارد.به دليل شايستگي زنان اين منطقه ، در زمان ناصرالدين شاه قاجار ، خزانه دارحكومت فردي به نام "زبيده خانم گروسي " از اهالي حلوايي بيجار به عنوان همسر شاه و خزانه دار دربار بر گزيده شد و در حكومت وقت نفوذ زيادي پيدا كرد .قدمت تاريخي اين منطقه به هزاره سوم قبل از ميلاد مسيح مي رسد و مويد اين فرض " دژ سترك " يا قلعه " قمچقاي " است كه در عهد مادها ، پارتها و ساسانيان به عنوان پا يگاه استراتژيك از آن استفاده مي شده است.
جايگاه تاريخي بيجار
اين شهر يکي از قديمي ترين شهرهاي کردستان است. قدمت تاريخي اين منطقه به هزاره سوم قبل از ميلاد مسيح مي‌رسد و مويد اين فرض «دژ سترک» يا قلعه «قمچقاي» است که در عهد مادها، پارتها و ساسانيان به عنوان پايگاه استراتژيک از آن استفاده مي‌شده است.
بيجار در دوران مغول‏ها هدف حمله قرار گرفت و چنگيز در 10 کيلومتري بيجار در جاده‌اي که اکنون به ديواندره ختم مي‏شود، اقامت گزيد و قلعه‏ اي ساخت که اکنون نيز به چنگيز قلعه معروف است. غذاخانه چنگيز نيز در روستايي که اکنون به شهر پيوسته به نام حلوايي قرار داشت و سربازان غذا را دست به دست تا قلعه چنگيز منتقل مي‏کردند.