با توجه به تحقيق و کاوش در آثار باقي‌مانده در روستاها و آبادي‌هاي قديمي , مي‌توان گفت اين منطقه قبل از اسلام مسکوني بوده و داراي قدمت طولاني است. مردم شيروان در سال 31 هجري ـ در زمان خلافت عثمان ـ به اسلام روي آوردند.در دوران طاهريان و سامانيان , با اينکه ذکري از نام شيروان نيامده‌است، ليکن از برخي نشانه‌ها پيداست که اين شهر به صورت قصبه‌اي پابرجا بوده‌است.
سلطان محمود غزنوي در لشکرکشي خود به هندوستان , يک شبانه روز در حد فاصل ورگ ـ رزمغان توقف کرده بود , و اين محل هنوز هم در ميان مردم شيروان به تخت سلطان محمود معروف است. از نظر تاريخي , رونق شهر شيروان با دوره فرمانروايي خوارزمشاهيان مربوط است. اين شهر در دوران حکومت قاجار يکي از مناطق مهم درگيري‌هاي حکام محلي بود. شهر شيروان در سال 1308 بر اثر زلزله به کلي ويران شد و پس از دوسال , بار ديگر به روشي تازه بازسازي شد.