پیشینه و مختصات
شال شهری کهن در استان قزوین است که هم اکنون، مرکز بخش شال در شهرستان بوئین زهرا می باشد. سنگ نوشته هایی در اطراف مسجد جامع کشف شده، حکایت از آن دارد که بیش 1200 سال پیش و در عهد امامت امام صادق(ع) در این شهر علمان دینی می زیسته اند. این شهر در کنار رودخانه ای به نام خرود (رود گِل و لای) واقع شده که این رودخانه از کوههای ابهر و زنجان سرچشمه می گیرد و با آنکه نسبتا بزرگ است؛ اما فصلی بوده و در قدیم با شروع فصل بارندگی در پاییز، دارای آب زیادی بود که تا اواخر بهار جریان داشت و در مسیر خود از شهرها و روستاهای زیادی عبور می کرد و زمین های کشاورزی و باغهای زیادی را سیراب می نمود؛ اما امروزه به دلیل تغییرات آب و هوایی از یک سو و احداث سد در بالادست و برداشت آب در شهرها و مزارع بالاتر از سوی دیگر و نیز برداشت بی رویه و بعضا غیر مجاز شن و ماسه از بستر رودخانه، دیدن آب را در این رودخانه به یک آرزو تبدیل کرده که هر از چندگاهی ممکن است، اتفاق بیافتد. دو شهر اسفرورین و شال به وسیله این رودخانه از هم جدا می شوند. آب این رودخانه درصورت وجود، قسمت هایی از اراضی شمال شال را سیراب می کند. این رودخانه با گذر از شهر شال به اراضی شور شمال شهر اشتهارد می رسد و در ادامه با نام رودِ شور به دریاچه قم می ریزد. بخش شال دارای جمعیتی در حدود ۳۴٬۱۴۸ نفر بوده و مردم آن به زبان تاتی صحبت می کنند.