دِهَق يکي از شهرهاي استان اصفهان در مرکز ايران است.
اين شهر با جمعيت 8066 نفر (برآورد 1383خ.) در مهردشت شهرستان نجف‌آباد قرار دارد.
اين شهر داراي يک شهر صنعتي است که در 80 کيلومتري شهر اصفهان واقع شده‌است.
 

آنچه مسلم است از دير باز زندگي و حرکت در دهق وجود داشته است . غار بافته هاي متعددي از کوههاي اطراف آن به دست آمده است که چون توسط باستان شناسان تاريخ آن مشخص و ثبت نگرديده ، ما هم نمي توانيم به آنها استناد کنيم . اما آثار و علائمي مانند رودخانه اي که هم اکنون از جنوب آن مي گذرد ، همچنين باقيمانده از دروازه هاي متعددي که در دهق و وجود قلعه ، بر روي سنگ نوشته هاي قبور و آدب و سنن قومي آن مواردي است که ما متقاعد به قمت اين شهر مي نمايد. بر روي سنگ قبرهاي گورستان عمومي شهر تاريخي از 12 و يا 143 هجري قمري حک گرديده است ولي بر روي بعضي از اسناد و يا سنگ نوشته هاي مشابه تاريخ بعد از الف را مشاهده نموده ايم که معناي بعد از هزار است . براي مثال بر روي سنگ قبري تاريخ 299 بعد از الف (ه.ق) را نوشته بودند .

در سمت شمال دهق کوهي است که به نام کوه کافرها لقب گرفته است و مردم آن معتقدند زماني که اسلام به ايران آمده عده اي از مردم دهق دين اسلام را نپذيرفته اند و پس از سالها زندگاني در کوهستان ها به تدريج از ميان رفته يا پايين کوه سرازير شده  و به اسلام گرويده اند.

تاريخچه تاسيس شهر و توسعه آن

همانگونه که در تاريخ شهري ذکر گرديده ، دهق داراي سابقه تاريخي زيادي است ( بيش از 2000 سال ) ولي بعلت در دست نبودن مدارک کتبي نمي توان در مورد فهرست آن صراحت اظهار نظر نموده و يا يک ديد وسيع به اطراف دهق و شاهد قلعه هاي مخروب و خانه هاي قديمي و گورستان عمومي آن همچنين مظهر قنوات و رشته قناتهايي که ساليان سال از ويراني آنها مي گذرد مي توان به قديمي بودن آن پي برد، همانگونه که در جغرافيايي طبيعي اشاره گرديد اطراف دهق را رشته کوههايي فرا گرفته است.

در جنوب آن کوه مکه يا کوه امامزاده لافرح قرار دارد که مقبره امامزاده نقي بن موسي بن جعفر قرار گرفته است . در پايين کوه رودخانه اي که هم اکنون مصلي است و به احتمال قريب به يقين اين رودخانه دائمي بوده در سمت شمال رودخانه چاهي که امروز در جنوبي ترين منطقه دهق است محلي به نام محله پشته قرار داشته که هم اکنون تعداد از مساکن آن مرمت گشته و داراي سکنه است . اين محله را مي توان قديمي ترين محله دهق دانست که بعد از محله پشته در سمت شمال آن محله ميانده و در شمال و شمال غربي محله بالاده تشکيل شده است . محله بالاده با مانع فيزيکي مسيل طبيعي که هم اکنون در قلب دهق قرار دارد ، محدود گشته و در سمت شمال مسيل يعني خارج از دهق آن را تا گورستان عمومي شهر واقع شده است.
از آن پس همانگونه که مي دانيم تا در سال 1343 هيچ گونه توسعه اي در اطراف شهر صورت نگرفته و در حقيقت حالا محلات پشته ، ميانده و بالاده را در آن زماني مي توان بعنوان هسته مرکزي شهر تلقي نمود . با توجه به افزايش جمعيت در دهق به تدريج زمينهاي کشاورزي و باغات سمت شمال مسيل به مسکوني تبديل شده است و همچنين در سمت جنوب غربي دهق اتفاق مشابهي روي داده و در نهايت بعد از 1359 تفکيکهايي توسط سازمان اراضي شهري در شمال دهق و در دامنه کوه صورت گرفته  و محلات جديد و سازي به اين شهر اضافه گرديده است . هم اکنون با موانع فيزيکي و همچنين وجود باغات ، اراضي کشاورزي که پيرامون بافت مسکوني دهق وجود دارد که اين شهر با کمبود زمين روبرو است .