شهرستان بندر گز اين شهرستان كه در منتهي اليه غرب استان واقع است ، از طرف جنوب به شهرستان دامغان از استان سمنان ، از طرف غرب به شهرستان بهشهر از استان مازندران از طرف شرق به شهرستان كردكوي و از جهت شمال به خليج گرگان مرتبط است . بندرگز ، از دوران قاجار زمان محمد شاه 1262 ه.ق با احداث يك انبار بزرگ كالا توسط روس ها به عنوان قطب مهم اقتصادي تجاري منطقة استراباد محسوب شد . مدتي بعد ، در اوايل حكومت ناصرالدين شاه اين شهر با احداث يك اسكلة چوبي و شعبة بانك استقراضي ، از يك سو با گرگان ، دامغان ، شاهرود ، مازندران و تهران و از سوي ديگر با باكو و هشترخان آستاراخان روسيه ارتباط برقرار كرد . شهرستان بندرگز با 2399 كيلومتر مربع با دو بخش ، چهار دهستان و دو شهر بندرگز و نوكنده ، داراي 49598 نفر جمعيت است .  از پيدايش اوليه شهر بندرگز اطلاع دقيقي در دست نيست ولي با مراجعه به اسناد تاريخي مي توان گفت بندرگز از قدمت تاريخي بسيار برخوردار است؛ به طوري كه شاه اسماعيل صفوي براي تسخير نواحي شرقي درياي خزر به بندرگز مراجعه كرده است. اين مطلب گوياي آن است كه بندرگز در آن زمان روستايي (به نام كناره) بيش نبوده و بعدها در دوره كريم خان زند به علت ارتباط با روسيه تزاري كه در شمال شهر وجود داشت با جهش ويژه اقتصادي روبرو مي شود. همين امر، عامل مهمي در نفوذ استعمار روسيه در اين شهر مي شود؛ به طوري كه در زمان قاجار بارها روسيه براي تسخير منطقه تلاش كرده است، نفوذ روس ها در اين شهر به قدري بود كه حتي در زبان و فرهنگ مردم بندرگز و گاهي آثار آن در زبان بومي منطقه ديده مي شود. .