در اوايل قرن پنجم شهر بهار مرغزار يکي از امراي سلجوقي به نام قراتکين بوده‌است. در سال 800 هجري که اميرتيمور گورکاني آسياي صغير و شام را به تصرف درآورد، هفت ايل بزرگ را به نواحي مختلف ايران کوچاند. در اين بين، ايل بهارلو (از جمله ايلات قراقويونلو) مرغزار بهار (قُرُق) را ييلاق خود قرار دادند. اين ايل در زمان صفويه در قراتکين ساکن شدند و به سبب غلبه بهارلوها اين منطقه به بهار موسوم شد.
بهار در گذشته‌هاي بسيار دور از منظره‌هاي زيبا و از نعمت‌هاي خدادادي و طبيعي زيادي بهره مند بوده‌است به روايت تاريخ زين العابدين شيرواني در سنه 1253 ه ق، سپاهيان هلاکوخان و مغول، آن را ويران و قلعه شهر را با خاک يکسان کردند. در سال 800 ه ق امير تيمور گورکاني، هفت ايل ترک زبان که يکي از آنان ايل بهارلو بود به نواحي کردستان و همدان کوچانده و ييلاق خود را همچون قراتکين (يکي از امراي سلجوقي به سال 308 هق) مرغزار و چمن‌هاي بهار قرارداد.